Narzeczeństwo - małżeństwo biblijne

Warto przeczytać ten niesłychanie cenny artykuł, który przewartościuje Wasz pogląd na seks i małżeństwo.
Młodym uświadomi iż seks jest równoznaczny z małżeństwem a starszym, że mimo jedynego partnera ślubnego mieli wcześniej kilka małżeństw.

"

Pierwszym nakazem, jaki otrzymali ludzie od Boga było; rozradzajcie się i rozmnażajcie się; aby warunek ten spełnić, człowiek [Adam] musiał złączyć się z kobietą [Ewą] stając się jednym ciałem, i tak się stało; Adam obcował [ współżył] z Ewą;.

Mat. 19,6.; a tak już nie są dwoje, ale jedno ciało; nie wiemy nic na temat sfery uczuciowej obojga, możemy tylko przypuszczać, że oprócz fizycznego związku łączyła ich miłość, która winna być istotą małżeństwa a jednak to nie miłość wiąże węzłem małżeńskim, ona tylko prowadzi do połączenia;

..."dlatego opuści mąż ojca i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem;- 1 Mojż.2,24.

Zdanie to przytacza także nasz Zbawiciel w rozmowie z faryzeuszami:

Mat.19,4-6  ..."połączy się z żoną swoją"

Słowa te są dziś interpretowane na różny sposób, i są często kością niezgody między wierzącymi .Dlaczego w tak ważnej kwestii brak istotnych uregulowań?

Otóż są regulacje odnośnie prawa rodzinnego np.: zasada lewiratu, kary za zdrady w narzeczeństwie i małżeństwie, przepisy dotyczące złorzeczenia rodzicom itp. Zakon tak drobiazgowy w różnych przepisach, na temat małżeństwa nie ma, ani jednego przykazania w rodzaju: "złożą ślubowanie przed Bogiem potem zabiją baranka na ofiarę całopalną i będą mężem i żoną„ - ani jednego opisu ceremonii ślubnej.

Od czego zaczyna się małżeństwo?

Jedni twierdzą, że w momencie zbliżenia fizycznego(seks) wolna kobieta staje się żoną a wolny mężczyzna mężem. Opierają się na przykładzie pierwszego powstałego małżeństwa, gdzie nikt nie stawał na ślubnym kobiercu, gdzie nic sobie nie przysięgali - ani przy świadkach, ani przed Bogiem.

Twierdzą też i słusznie, że nie ma ani jednego przykładu ślubu, tak jak on jest pojmowany dzisiaj.

Nie ma też przykazania obejmującego tę sprawę natomiast znajdujemy radę zalecaną przez apostoła Pawła;

1 Koryntian 7.1...Dobrze jest, jeżeli mężczyzna (wolny) nie dotyka(współżyje) kobiety(wolnej) 2. Jednak ze względu na niebezpieczeństwo wszeteczeństwa niechaj, każdy ma swoją żonę każda ma swojego męża"...

Z kontekstu tego wynika, iż „dotknięcie kobiety” jest równoznaczne z pojęciem ją za żonę. Słowa „mój mąż”, „moja żona” najczęściej znaczą to samo co „mój mężczyzna” lub „moja kobieta”.

Tak, więc kto dotyka kobietę ma (zyskuje) żonę!

 

W oparciu o Biblię wiedział, że obcowanie z kobietą równa się „związek małżeński” przed Bogiem. A ta dla nas dziwna rada Pawła o niepodejmowaniu współżycia małżeńskiego podyktowana jest zapewne świadomością bliskiego przyjścia Pańskiego.,,,,,,,,

Bardzo ważnym argumentem w tej dyskusji jest historia Izaaka i Rebeki. (1.Mojż.24:1-67.) Abraham wysłał sługę do swej ojczyzny w celu znalezienia dla swego syna Izaaka odpowiedniej żony. Sługa ten z Bożą pomocą znalazł ową wybrankę i uzyskał zgodę jej ojca na małżeństwo - wyprawiono wesele, a rodzina otrzymała kosztowne dary. I tu stała się pierwsza rzecz niepojęta; wesele, na którym nie było pana młodego?!!! Odbyło się przed „ślubem”!

Zaraz po weselu sługa wraca do swego pana wioząc mu jego nieznaną oblubienicę i teraz ważna dygresja, gdyby małżeństwo rodziło się w świetle „reflektorów”, to po przybyciu Rebeki do Izaaka powinni oboje bezzwłocznie stanąć przed jakimś kapłanem lub ewentualnie świadkami w celu złożenia uroczystej przysięgi lub czegoś w tym rodzaju. Tak jednak nie było, oto, co czytamy:

64” A Rebeka, podniósłszy oczy swoje, ujrzała Izaaka i zsiadła z wielbłąda. ,65.I zapytała sługi ;Kto to jest ten mąż, który idzie przez pole nam na spotkanie? I odpowiedział sługa:To jest pan mój. Wtedy wzięła zasłonę i zakryła się 66. I opowiedział sługa Izaakowi wszystko, czego dokonał. 67. A Izaak wprowadził ją do namiotu Sary , matki swojej .I poją Rebekę za żonę i pokochał ją. Tak pocieszył się Izaak po śmierci matki swojej”

Domyślamy się wszyscy po co wprowadził ją do namiotu i na czym polegało jego pocieszenie. Mówiąc otwarcie: poprzez stosunek pojął Izaak żonę. A więc i tu nie było ślubnego kobierca i przysiąg przed Bogiem i ludźmi!.

Niektórzy współcześni chrześcijanie nazwaliby ten związek „cudzołóstwem”.

Seks przedmałżeński nie jest grzechem, ale oczywistym grzechem jest seks pozamałżeński.

Ktoś powie: no tak, ale to było kiedyś - inny świat, zwyczaje, kultura.

Pamiętajmy jednak, że to nie zwyczaje czy kultura wyznaczają nam, co jest grzechem a co nie jest nim, ale Słowo Boże!

W przeciwnym razie nawet sam Jezus mógłby uchodzić za grzesznika i gorszyciela - wielu zwyczajów i tradycji niebiblijnych odrzucał. Tak i my porzućmy wszystko, co nie oparte na Nim - wszelkie tradycje oraz poczucie własnego „konserwatyzmu” .

Teraz pogląd drugi, w świetle którego kobieta musi stać się żoną (i mają tu na myśli tradycyjny ślub; ołtarz, przysięga, podpisy itp.), zanim połączy się cieleśnie z mężem w tak zwaną „noc poślubną” Powiadają oni, że małżeństwo to przymierze, które w publiczny sposób, a nie jedynie prywatny, zostaje zawarte.

Tak więc dla nich małżeństwo nie rozpoczyna się podczas zbliżenia w noc poślubną, ale przy ołtarzu po publicznej wymianie przysięgi lub jak to wolą przeciwnicy przysięgania w czasie błogosławieństwa kościelnego.

(Biedny Izaak żył na kocią łapę!, nie mówiąc już zapominalskim Pawle, który całkowicie pominął „najważniejszy aspekt małżeństwa” jakim jest ślubowanie przed ołtarzem!).

W liście Jakuba 5:12

A przede wszystkim bracia moi, nie przysięgajcie, ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi, ale niech wasze „tak”, będzie „tak”, a wasze „nie”, niech będzie „nie”, abyście nie byli pociągnięci pod sąd.

Oraz w Ewangelii Mateusza 5:33 wyraźnie spotykamy się z zakazem przysięgania. Dlaczego więc wielu współczesnych duszpasterzy i liderów Kościoła zmusza swoje owieczki do łamania tego zakazu?

Za grzeszników uważa się tych, którzy nie chcą czynić grzechu przysięgania. To paradoks i jawne kpiny z tego, czego nauczał Jezus i apostołowie.

Na chrześcijańskiej stronie internetowej czytamy o historii sakramentu małżeństwa. http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAP/malzenstwo1.html

 „Małżeństwo uważano, jak wyżej wspomniano, za instytucję świętą i ważną dla rodziny i społeczeństwa. Dlatego też zawarcie małżeństwa otaczano rytuałem religijnym i prawnym. Kościół zasadniczo przyjął zastany sposób zawierania małżeństwa, czasami usuwając tylko te fragmenty obrzędu, które nie były zgodne z wiarą chrześcijańską. Według ks. Wacława Schenka z czasów przedchrześcijańskich pozostały takie zwyczaje, jak podawanie sobie rąk, nałożenie obrączek, wieniec i welon ślubny, słowa wyrażające wolę pobrania się, ślub wobec świadków, spisywanie faktu zawarcia małżeństwa na specjalnych tablicach. W starożytnym Kościele, przełożeni gmin chrześcijańskich czuwali, aby małżeństwa zawierano zgodnie z nauką Chrystusa, to znaczy, aby było jednożeństwo i nierozerwalność związku. Św. Ignacy Antiocheński (ok. 110 r.) wypowiadał zdanie, że dobrze byłoby, aby ci, którzy szykują się do małżeństwa, najpierw zasięgnęli rady swojego biskupa, gdyż ich małżeństwo winno być zgodne z wolą Bożą i za wiedza gminy chrześcijańskiej. Małżeństwo zawierano w domu. Za czasów św. Augustyna (+430) nowożeńcy zapraszali biskupa do swojego domu, aby potwierdził zawarte przez nich małżeństwo i im pobłogosławił. W niektórych miejscowościach nowoże...

" 

źródło: http://docs7.chomikuj.pl/1538288049,PL,0,0,Narzecze%C5%84stwo---ma%C5%82%C5%BCe%C5%84stwo-biblijne.doc