Dziś rozpocząłem świętować sobotę - Dzień Pana

Co prawda niezgodnie ze zwyczajem, ponieważ należy od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę, ale wcześniej nie mogliśmy z rodziną i tak zazwyczaj będzie zawsze. Według mnie ważne jest, aby sobota była dniem wolnym od pracy.

   Zdecydowałem, aby ten dzień był jak inne święta, uroczysty i oficjalny i tak się ubraliśmy.  Co prawda nie ubrałem się w garnitur, ale bardziej uroczyście niż zazwyczaj.
Dom był sprzątany niemal jak na święta.
Na początek podziękowałem  Bogu przy stole za wszelkie dobro wymieniając je. Następnie odmówiliśmy Ojcze Nasz. Po czym odczytałem biblijny  fragment ostatniej wieczerzy i wytłumaczyłem mojemu 6latkowi za co Jezus Chrystus umarł na krzyżu choć mając takiego Ojca i taką moc wcale nie musiał.
Trafiło w pośpiechu na Łukasza:



"(1) Nadchodziła uroczystość Przaśników, tak zwana Pascha. (2) Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Go zabić, gdyż bali się ludu. (3) Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, który był jednym z Dwunastu. (4) Poszedł więc i umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży, jak ma im Go wydać. (5) Ucieszyli się i ułożyli się z nim, że dadzą mu pieniądze. (6) On zgodził się i szukał sposobności, żeby im Go wydać bez wiedzy tłumu. (7) Tak nadszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę. (8) Jezus posłał Piotra i Jana z poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam Paschę, byśmy mogli ją spożyć. (9) Oni Go zapytali: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali? (10) Odpowiedział im: Oto gdy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, (11) i powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? (12) On wskaże wam salę dużą, usłaną; tam przygotujecie. (13) Oni poszli, znaleźli tak, jak im powiedział, i przygotowali Paschę. (14) A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. (15) Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. (16) Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym. (17) Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; (18) albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże. (19) Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! (20) Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. (21) Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest ze Mną na stole. (22) Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany. (23) A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić."

W trakcie odczytywania tego  fragmentu ewangelii Łukasza  zatrzymałem się na 

"
To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! (20) Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana."

po to by napić się w kielichach na pamiątkę. Ja malutką lampę wina (Żydzi ponoć nie piją alkoholizowanego wina ze względu na kwas) , żona rozcieńczone wino z wodą a syn sok malinowy z wodą.
Następnie podzieliliśmy się kawałkiem pieczywa.

Musze przyznać, że czułem się jak na święta 24.12.  z tą ważną różnicą, że przy stole nie było czczych rozmów, maratonu potraw i wypominania co kto zawinił 20lat temu a kto nie. 
Wiem, że podobało się wszystkim i żałuję że wcześniej tego nie robiliśmy. 
Jutro wspólne spacery i ponownie czytanie Biblii przy śniadaniu i obiedzie. Wieczorem idziemy na dyskotekę. Żarcik oczywiście. Sprawdzam Was czy nie śpicie :-)


Reasumując - podoba mi się to święcenie dnia wolnego....