Czytanie Biblii cz III

To co mnie zastanowiło w części poświęconej Abramowi to:

1. Syn Abrana - Ismael, ze służącą Saraj - Hagar


(11) Nadto rzekł do niej anioł Pański: Oto poczęłaś i urodzisz syna, i nazwiesz go Ismael, bo Pan usłyszał o niedoli twojej.
(12) Będzie to człowiek dziki, ręka jego będzie przeciwko wszystkim, a ręka wszystkich będzie przeciwko niemu, i będzie nastawał na wszystkich pobratymców swoich.





Według kilku źródeł (wikipedia, Flawiusz) Ismael stanowił trzon narodu arabskiego.

Izmael (hebr.: יִשְׁמָעֵאל, arab.: إسماعيل), Isma'il – najstarszy syn patriarchy Abrahama i niewolnicy jego żony Sary – Egipcjanki Hagar.

Występuje w Księdze Rodzaju Starego Testamentu. W Koranie jest przedstawiony jako jeden z proroków islamu i praojciec wszystkich Arabów.

W momencie narodzenia Izmaela Abraham miał 86 lat. Gdy Sara urodziła jego syna Izaaka, Abraham wygnał Izmaela wraz z jego matką Hagar. Przez jakiś czas błąkali się po Pustyni Negew w okolicach Beer-Szeby. Później Izmael osiadł z matką na pustyni Paran. Hagar sprowadziła synowi żonę z Egiptu.

Izmael dożył 137 lat, i zgodnie z obietnicą był ojcem 12 synów, którzy dali początek ludowi Nabatejczyków i później Arabom. Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię (Księga Rodzaju 17:20)

Józef Flawiusz w swoim dziele (DDIXII220) wymienia imiona synów Izmaela: Nabajon, Kedar, Abdeel, Masam, Masmas, Idumas, Masmes, Chodam, Teman, Jetur, Nafais, Kadmas. Założyli oni plemiona o nazwach pochodzących od swych imion, jako cały lud nazwali się Arabami.

Co z tego wynika? wszyscy poza plemieniem żmijowym jesteśmy braćmi i siostrami. Bóg nasieniem Abrama przedłużył jego rasę na całą Ziemię.

2. Przymierze Boga z Abrahamem


4) Oto przymierze moje z tobą jest takie: Staniesz się ojcem wielu narodów.
(5) Nie będziesz już odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, gdyż ustanowiłem cię ojcem mnóstwa narodów.
(6) Rozmnożę więc ciebie nad miarę i wywiodę z ciebie narody, i królowie pochodzić będą od ciebie.
(7) I ustanowię przymierze moje między mną a tobą i potomkami twoimi po tobie według pokoleń ich jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim i potomstwa twego po tobie.
(8) Ziemię, na której przebywasz jako przychodzień, całą ziemię kanaanejską dam tobie i potomstwu twemu po tobie na wieczne posiadanie i będę Bogiem ich.

Abraham  oznacza z arabskiego "kochający ojca".
Jak Flawiusz napisał: "Stąd też Abraham nazywany jest ojcem narodów, które wyznają trzy wielkie religie monoteistyczne: judaizm, chrześcijaństwo i islam". 
Trzy zwalczające się religie mają wspólnego ojca. Należy przy tym pamiętać, że jeszcze 200 lat przed narodzeniem Chrystusa, nie było żadnej z tych religii. Islamizacja Arabii, ludu Izmaela nastąpiła sporo po śmierci Isusa.

Niesamowite, Bóg pobłogosławił Arabom:

(20) Co do Ismaela, wysłuchałem cię: Oto pobłogosławię mu i rozplenię go, i rozmnożę go nad miarę. Zrodzi on dwunastu książąt, i uczynię z niego naród wielki.

Wygląda na to, że trzy wielkie religie zostały celowo skłócone przez szatana co może być przyczyną III w sw., kiedy tak naprawdę mamy wspólnych przodków.


3. Rozmowa Abrahama z Bogiem przed zniszczeniem Sodomy i Gomory


23) A zbliżywszy się, Abraham rzekł: Czy rzeczywiście zgładzisz sprawiedliwego wespół z bezbożnym?
(24) Może jest w tym mieście pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także ich zgładzisz i nie przebaczysz miejscu temu przez wzgląd na pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy są w nim?
(25) Nie dopuść, byś miał uczynić coś podobnego, by uśmiercić sprawiedliwego wespół z bezbożnym, by sprawiedliwego spotkało to samo, co bezbożnego. Nie dopuść do tego! Czyż ten, który jest sędzią całej ziemi, nie ma stosować prawa?
(26) I rzekł Pan: Jeśli znajdę w mieście Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miejscu ze względu na nich.
(27) Odpowiedział Abraham i rzekł: Oto ośmielam się jeszcze mówić do Pana mego, choć jestem prochem i popiołem.
(28) Może zabraknie pięciu do tych pięćdziesięciu sprawiedliwych, czy zniszczysz całe miasto z powodu tych pięciu? I rzekł: Nie zniszczę, jeżeli znajdę tam czterdziestu pięciu.
(29) Na to ponownie odezwał się do niego i rzekł: Może znajdzie się tam czterdziestu. I odpowiedział: Nie uczynię ze względu na tych czterdziestu.
(30) I rzekł: Niech nie gniewa się Pan, proszę, że jeszcze mówię: Może znajdzie się tam trzydziestu. I odpowiedział: Nie uczynię, jeśli znajdę tam trzydziestu.
(31) I rzekł: Oto ośmielam się jeszcze mówić do Pana: Może znajdzie się tam dwudziestu. I odpowiedział: Nie zniszczę ze względu na tych dwudziestu.
(32) I rzekł: Niechaj nie gniewa się Pan, proszę, gdy jeszcze raz mówić będę: Może znajdzie się tam dziesięciu. I odpowiedział: Nie zniszczę ze względu na tych dziesięciu


Ten przykład pokazuje dobitnie, że z Bogiem można negocjować :-) Fakt faktem Bóg zapewne wiedział ilu jest sprawiedliwych, ale samo dopuszczenie do negocjacji, przedstawienia raz za razem argumentów Abrahama świadczy iż Bóg lubi rozmawiać. Jest to ważny przykład. Kiedy modlimy się, może Bogu powiedzieć "czyniłem to i to źle, ale.....) Boże wybacz.


4. Żona Lota

(26) Lecz żona Lota obejrzała się za siebie i stała się słupem soli.

Jest to przykład braku zaufania Bogu. Albo mu w 100% ufamy albo nie.


15. Biblia wskazuje na Moabitów i Ammonitów


Jako specjalny tytuł podrozdziału mamy "Pochodzenie Moabitów i Ammonitów". 


(30) Potem wyszedł Lot z Soaru i zamieszkał w górach, a z nim dwie jego córki. Bał się bowiem mieszkać w Soarze. Zamieszkał więc w jaskini on i dwie jego córki.
(31) Wtedy rzekła starsza do młodszej: Ojciec nasz jest stary, a nie ma w tym kraju mężczyzny, który by obcował z nami według zwyczaju całej ziemi.
(32) Pójdź, upójmy ojca naszego winem i śpijmy z nim, aby zachować potomstwo z ojca naszego.
(33) Upoiły więc ojca swego winem tej nocy. A starsza weszła i spała ze swym ojcem, ale on nie wiedział ani kiedy się położyła, ani kiedy wstała.
(34) Nazajutrz rzekła starsza do młodszej: Oto spałam minionej nocy z ojcem swoim. Upójmy go winem także tej nocy, potem wejdź ty i śpij z nim, a zachowamy z ojca naszego potomstwo.
(35) Upoiły tedy ojca swego winem również i tej nocy, a młodsza poszła i spała z nim. Ale on nie wiedział ani kiedy się położyła, ani kiedy wstała.
(36) Tak więc poczęły obie córki Lota z ojca swego.
(37) Starsza urodziła syna i nazwała go Moab. On jest praojcem dzisiejszych Moabitów.
(38) Młodsza także urodziła syna i nazwała go Ben-Ammi. On jest praojcem dzisiejszych Ammonitów



Do niedawna uważałem ten przykład jako zachowanie rasy, rodu. Po zbadaniu doszedłem do wniosku, że Bóg  wten sposób pokazuje nam skąd się biora od dobrego rodzica złe dzieci. Ewidentnie od grzechu.
Córki lota źle zrobiły upijając ojca, podobnie jak Cham naśmiewając się z nagości Noe.
Na marginesie oba przykłady pokazują wbrew teoriom zwolenników abstynencji, że ulubieńcy Boga pijali wino na bazie alkoholu.
Jaki miał skutek genetyczny ten wybryk córek Lota?

Założyli jak praojcowie  plemiona o następują cej ich historii:

-Po upadku Asyrii, Ammonici popadli w zależność od państwa nowobabilońskiego. Wraz z wojskami Nabuchodonozora walczyli z Judą,
-W okresie Sędziów militarna ekspansja Ammonitów prowadziła do konfrontacji z Izraelitami,
-Moabici Wojowali z Izraelitami, zostali pokonani i podbici przez króla Dawida,
-Bogiem narodowym Moabitów był Kemosz.

Jak widać grzech córek lota przyniósł faktalne skutki genetyczne tak jak dla potomstwa Chama - protoplasty Edomitów i Kananejczyków.