Mail od mojego czytelnika

Za jego zgodą publikuje mail, który mnie trochę natchnął do pewnych przemyśleń:


"Codziennie staram się czytać Twój blog albo jak czas nie pozwoli to co drugi dzień. Jestem blisko nawrócenia, albo to już się dzieje. Bo już wierzę w Pana i modlę się i przepraszam za swoje grzechy, również dziękując za ten wspaniały i mądry dar. Nagle moje życie się zmienia. Chcę moje życie podporządkować Naszemu Panu i Zbawicielowi.

Chciałem podziękować za wniesiony wkład czasu i energii dotyczącej bloga. Dużo mi pomógł. 

Smutne, jeśli ten blog zniknie. 

Nie szukam przygód typu co będzie za chwilę, za tydzień, itd. To bez większego znaczenia, bo i tak chcę być dobry. Świata nie zmienimy, ale sami powinniśmy się doskonalić. Chcę naśladować Naszego Zbawiciela.

Czytam książkę o tym pochwyceniu, którą polecałeś i jest bardzo ciekawa, wręcz wciągająca.

Człowiek coraz bardziej sobie zdaje sprawę z niektórych rzeczy, spraw itp.

Osobiście niestety nie mam znajomych, którzy chcą iść tą samą drogą. To jest smutne i niestety prawdziwe. Dzisiaj podczas powrotu do domu rozmawiałem z koleżanką, która uznaje się za bardzo wierzącą. Ale nie chciała uwierzyć w pochwycenie, że może to się wydarzyć. Wręcz była w szoku. Ludzie nie chcą, albo nie czytają Pisma Świętego. Ona w nic mi nie uwierzy. Świat jest niesamowicie zwiedzony. Tak samo w rodzinie. Mówią tylko, ze kaznodzieja się znalazł. Może czasami, coś źle jeszcze mówię albo nie do końca mnie zrozumieją ale próbuję się starać. To jest nowe i lepiej próbować i modlić się o siłę i mądrość, która mogłaby pomóc w tłumaczeniu itp. 

Dzięki temu blogowi, czułem się troszkę lepiej, aczkolwiek zdaję sobie sprawę, że nie znam tych osób, ani Ciebie Piotrze.

Ale jest mi bardzo miło i ciesze się, że Pan nakierował mnie na tego bloga. Codziennie nie mogę się doczekać, kiedy pojawią się nowe informacje. 

Chciałem się Ciebie o coś zapytać.

Czy trenowanie tańca jest złe? Szczerze. Przypuszczam, że może być. Niestety trenuję od parunastu lat. Mam różne myśli na ten temat. Myślę też o końcu.

Fajne są porady dotyczące życia. Fajnie jakby coś takiego powstało i funkcjonowało. Bo często człowiek chce coś zmienić, ale nie wiem jak zacząć, bądź jakiejś porady. Ostatnie fajne na przeziębienia.

Dziękuję Piotrze za ten blog."

------------------------------------------------------------------------------

Jak widać po tym mailu i ja widzę po sobie i napisałem w w tekście o Moich czytelnikach, wszyscy czujemy się wyalienowani. Czy nie jest to jakaś pułapka tej wolnej wiary w Isusa Chrystusa, polegająca na braku poczucia wspólnoty? sam ostatnio mysle wstąpić do jakiegoś zboru ewangelickiego.

Ja nie mam żadnych znajomych obecnie. W sytuacji kryzysowej na nikogo nie mogę liczyć. Wszędzie nieufność i awersja do Boga. Zacytowanie Biblii w towarzystwie grozi może nie wykluczeniem ale przypięciem łatki kogoś szurniętego. Tj niesamowite, że 90% katolików patrzy niechętnie na osoby po prostu czytające Biblię. Aż wierzyć mi się nie chce. Jak wiecie zawiodłem się na pewnej osobie, którą traktowałem jak autorytet. Nie potrafiłem rozróżnić jednak zachowania chrześcijańskiego od świetnej znajomości Biblii.

Czuję pustkę. Jeśli kiedyś wstąpię do jakiegoś zboru, to na pewno Was poinformuje. Źle się czuje bez innych ludzi o podobnym spojrzeniu na wiarę. Ja nawet nie mam z kim pogadać o Biblii!! czasem z żoną...

Informacja dla podejrzliwych: nie jestem obecnie w żadnej religii i żadnej nie wspieram, o czym wie kilku moich znajomych czytających tego bloga. Jedyne co się zmienia w moim myśleniu to pogląd na Pawła. Nie odrzucam go ani w 100% nie akceptuje.




Przy okazji pozdrawiam również Panią Wandę, która niedawno do mnie napisała  i jej rodzinę.