Prawdziwe korzenie antysemityzmu

źródło: http://grandeurope.wordpress.com/2013/11/04/prawdziwe-korzenie-antysemityzmu/


"
[...] Dzieje Żydów w Europie były długie i skomplikowane, można tu jednak wskazać pewną charakterystyczną tendencję. Otóż, już od czasów starożytnych, gdziekolwiek przywędrowali, bardzo szybko stawali się zarzewiem potężnego antagonizmu pomiędzy sobą a mieszkańcami krain w których się osiedlali. Najlepszym tego dowodem są te mroczniejsze karty historii Europy na których, aż roi się od różnego rodzaju mrożących krew w żyłach relacji o wzajemnych stosunków żydowsko-chrześcijańskich. Czytamy tam między innymi o tzw. pogromach, rytualnych i masowych mordach, dyskryminujących prawach, bezdusznych praktykach ekonomicznych, wypędzeniach, konfiskatach żydowskiego mienia itp. Wielu wybitnych Europejczyków było kimś, kogo wedle dzisiejszych standardów nazwano by zaciekłymi antysemitami: Cycero,  Seneka, Marcin Luter, Milton, większość papieży, Shakespeare, Kant, Goethe, Tołstoj, Dostojewski, Wolter, Shaw, Emerson, Melville, Dickens, Napoleon Bonaparte, czy nawet sam założyciel chrześcijaństwa Jezus Chrystus, i wielu innych, a także Amerykanie, w tym Ojcowie Założyciele USA: George Washington, Benjamin Franklin, Henry Ford, Twain itd.

Skąd ta, jak mogłoby się wydawać odwieczna, silna niechęć do potomków Jakuba? Skąd pojawił się owy, wszystkim chyba znany, stereotypowy obraz Żyda jako największego z łotrów, począwszy od najbardziej wysuniętego na zachód Półwyspu Iberyjskiego, aż po azjatyckie części Rosji (i Bliski Wschód)? W dodatku niezależnie, w czasach dalekich od dzisiejszej epoki informacyjnej, gdzie odległości rzędu 100-200 km, były niewyobrażalne dla większości mieszkańców ówczesnej Europy. Jeżeli bowiem taki obraz Żyda był nieprawdziwy, i powstał wyłącznie w jakimś jednym odległym miejscu i nie miał pokrycia z rzeczywistością, a sami Żydzi byli zawsze (jak stara się ich dziś ukazywać w zdominowanych przez nich mass mediach) ostoją dobroci i miłosierdzia, to należałoby zgodnie z prawami logiki oczekiwać, że fałszywy wizerunek szybko zaniknie, tymczasem obserwujemy coś zupełnie przeciwnego-gdziekolwiek się pojawiali, szybko stawali się obiektem niechęci i pogardy.

Żydzi byli wyrzucani z każdego kraju w Europie, ponad 130 razy w przeciągu ostatnich 2000 lat. Przypadek?

Niestety, obecne próby ujęcia problematyki relacji Żydzi-Chrześcijanie (czy Żydzi- ktokolwiek inny), zdominowane są przez jednostronne analizy, będące odzwierciedleniem przesunięcia akcentów oraz wpływów w polityce i mass-mediach, na korzyść rosnącej siły Syjonistów w tychże sferach.
I tak najczęściej spotykanym (i jednym oficjalnie akceptowanym/dopuszczalnym w tej debacie!) objaśnieniem przyczyn „odwiecznego” antagonizmu między Żydami i Europejczykami, jest oskarżanie pierwszych przez drugich o zamordowanie Chrystusa, tudzież rytualne mordy, konszachty z diabłem skutkujące różnej maści plagami spadającymi na chrześcijan itp. Mówiąc krótko, Syjonistyczny establishment za wszelką cenę stara się uwidocznić irracjonalność i nielogiczność motywów oprawców (Nas) na zawsze niewinnych i biednych ofiarach (Żydach), zmierzając wprost do uzasadnienia tych incydentów wrodzonym barbarzyństwem każdego Europejczyka- mającego podłoże w europejskiej kulturze- kontrastowanym z najwyższymi cnotami społeczności żydowskiej, jako narodu wielkich myślicieli i odnoszących sukcesy przedsiębiorców, ciągle atakowanych z czystej zawiści przez nieudolnych Gojów. Wszystkie współczesne mainstreamowe prace na temat antysemityzmu łączy ukazanie w nich Żydów jako malutkich, niewinnych owieczek, gnębionych na tle religijnym, politycznym i rasowym, bez żadnej istotnej skazy, która by to chociaż w najmniejszym stopniu uzasadniała. Czy byli to Chrześcijanie, Poganie, czy Muzułmanie- Żydzi zawsze padali ofiarą ich irracjonalnych uprzedzeń, czystej nienawiści, będąc jednocześnie ulubionymi kozłami ofiarnymi na których można było zawsze zrzucić odpowiedzialność za wszelakie społeczne i ekonomiczne problemy. [2]
Niestety, żadna ze wspomnianych, dominujących teorii i ich propagatorów, nie ośmiela się jednak wyjść poza utarte schematy i choć subtelnie zasugerować, że być może wyjątkowa wrogość wobec wyznawców Judaizmu nie jest do końca wyłącznie winą całego świata, a ma swoje źródło w „anty-Pogańskiej” retoryce Talmudu i prześladowaniu wczesnych chrześcijan przez Żydów, a także stosunkowo niedawno- w Rosji Sowieckiej?
Dlaczego tak ciężko dokopać się dziś do prawdy o tym, że „anty Gojańskie” nauczanie żydowskich rabinów i filozofów, znacznie wyprzedzało antysemickie nastawienie Europejczyków?

 

Oto kilka przykładów z Talmudu, które pozwolą nam unaocznić tą kwestię:

• Tylko Żydzi są ludźmi. Gojowie są zwierzętami (Baba Mezia 114a- 114b.)
• Nawet najlepszy z gojów (niewiernych, bydląt, zwierząt) powinien zostać zabity (Abhodah zarah (26b, Tosefot))
  • Gdyby goj uderzył Żyda, to goj musi być zabity. Uderzenie Żyda to jak uderzenie Boga (Talmud-Sanhedrin 58b)
  • Żydzi mogą użyć kłamstw, żeby oszukać Goja (Talmud-Baba Kamma 113a)
  • Żyd może okraść Goja (Sanhedrin 57a)
  • Jezus jest w piekle i gotuje sie w gorących odchodach (Talmud-Gittin 57a)
  • Matka Jezusa była prostytutką (Talmud-Sanhedrin 106a)
  • Żyd nie powinien płacić gojowi za prace (Talmud-Sanhedrin 57a)
  • Kiedy Żyd zabije goja nie podlega karze śmierci. To co Żyd ukradnie gojowi może zatrzymać dla siebie (Talmud-Sanhedrin 57a)
  • Żyd jest zobowiązany do odmawiania codziennie następującej modlitwy:  Dziękuje ci Boże, ze nie stworzyłeś mnie gojem, kobieta lub niewolnikiem (Talmud-Menahoth 43b-44a)
  • Ci co czytają Nowy Testament nie będą mieć udziału w świecie jaki nadejdzie (Talmud-Sanhedrin 90a)
  • Żydzi musza zniszczyć wszystkie książki chrześcijan (Talmud-Shabbath 116a)
  • Poganie są poza jakąkolwiek prawną ochroną, a Bóg wystawia ich pieniądze, aby zostały zabrane przez Izraelitów (Baba Kamma 37b)
  • I wiele, wiele innych podobnych w wydźwięku… np. bezduszna lichwa była działalnością, na której można było zarabiać wyłącznie na nie-Żydach, a pożyczki dla „braci” miały być nieoprocentowane…

Czy w obliczu takiego szowinistycznego przesłania i stosunku Judaizmu do ludzi, wśród których Żydzi znaleźli  schronienie, nie należy zatem szukać pierwotnego zarzewia konfliktu pomiędzy nimi w żydowskiej myśli filozoficznej i w ich poczuciu odrębności połączonej z wyższością? Czy można domagać się tolerancji dla poglądów, które w tak uderzający sposób dyskryminują tych, którzy stali się gospodarzami dla błąkających się, bezdomnych Żydów?
Początki Talmudu sięgają III w p.n.e, choć ustna tradycja poprzedza go jeszcze o kilka wieków, czyli na długo przed pierwszymi „antysemickimi” aktami Europejczyków. Zresztą, aby się o tym przekonać wystarczy sięgnąć do Tory (początki- ok. 1000 lat p.n.e), która pełna jest szowinistycznych i rasistowskich sformułowań odnośnie wszystkich nie- Żydów, których Bóg uczynił rzekomo wyłącznie- jako niewolników Ludu Wybranego, oraz ociekających krwią historyjek, przynoszących na myśl pierwowzór Holokaustu, tylko, że skierowany przeciwko wrogom Żydostwa, których jedynym grzechem było to, że nie urodzili się Hebrajczykami:
Jeśli podejdziesz pod miasto, by z nim prowadzić wojnę, [najpierw] ofiarujesz mu pokój, ¹¹ a ono ci odpowie pokojowo i bramy ci otworzy, niech cały lud, który się w nim znajduje, zejdzie do rzędu robotników pracujących przymusowo, i będą ci służyli. ¹² Jeśli ci nie odpowie pokojowo i zacznie z tobą wojować, oblegniesz je. ¹³ Skoro ci je Pan, Bóg twój, odda w ręce – wszystkich mężczyzn wytniesz ostrzem miecza. ¹⁴ Tylko kobiety, dzieci, trzody i wszystko, co jest w mieście, cały łup zabierzesz i będziesz korzystał z łupu twoich wrogów, których ci dał Pan, Bóg twój. ¹⁵ Tak postąpisz ze wszystkimi miastami daleko od ciebie położonymi, nie będącymi własnością pobliskich narodów. ¹⁶ Tylko w miastach należących do narodów, które ci daje Pan, twój Bóg, jako dziedzictwo, niczego nie zostawisz przy życiu. ¹⁷ Gdyż klątwą obłożysz Chetytę, Amorytę, Kananejczyka, Peryzzytę, Chiwwitę i Jebusytę, jak ci rozkazał Pan, Bóg twój, ¹⁸ abyście się nie nauczyli czynić wszystkich obrzydliwości, które oni czynią ku czci bogów swoich, i byście nie grzeszyli przeciw Panu, waszemu Bogu.

Księga Powtórzonego Prawa 20:10-18

W ten oto sposób, oczywiście w dużym skrócie, przedstawiają się prawdziwe przyczyny żydowsko-chrześcijańskiego antagonizmu, mające swoje źródło nie, jak się powszechnie próbuje dzisiaj nam w mówić, w naszym irracjonalnym strachu i braku tolerancji przed innym, a w szowinistycznym stosunku myśli Żydowskiej wobec każdego nie będącym Izraelitom, która znacznie poprzedziła i stała się fundamentem naszej późniejszej niechęci wobec nich.
Czy w takich okolicznościach można się dziwić, np. Europejskim władcom- stosowania restrykcji prawnych i społecznych wobec społeczności Żydowskich, nie chcących wyrzec się swoich rasistowskich poglądów, oraz stanowczo przeciwnych przyrzeczeniu jakiejkolwiek lojalności państwu, które stało się ich nowym domem (w rzeczywistości istnieją liczne dowody na to, że gdy tylko nadarzała się okazja i było to zgodne z ich interesem, popierali wrogów państwa w którym mieszkali- np. w trakcie najazdu Maurów na półwysep Iberyjski)? Czy naprawdę tak trudno zrozumieć, że szowinistyczna retoryka Talmudu i żydowskich rabinów, a nie brak tolerancji z naszej strony, leżała u podstaw licznych przeszłych zakazów nauczania jego treści w Europie? Który normalny władca, czy naród pozwoliłby sobie na tak bezczelną antypaństwową i wywrotową propagandę jakiejś grupy w swoim dominium?
Dlatego, należy z całą stanowczością w tym miejscu zaznaczyć, iż ostra reakcja na opisany stosunek takiej, czy innej grupy (w szczególności gdy jest to grupa wpływowa) do danego państwa, w tym przypadku Żydów, jest jak najbardziej zasadna i niezbędna dla najlepszego interesu narodu jakim jest jego przetrwanie. Niestety, jak mówią nam wszystkie świadectwa historyczne, Żydzi nigdy się z tym nie pogodzili, i zawsze wzgardzali wyciągniętą do nich ręką, woląc tkwić w swojej etnocentrycznej tożsamości i światopoglądzie, aż po dziś dzień.
Oczywiście żydowski szowinizm nie zamykał się w teorii, ale miał swoje dobitne przełożenie na codzienne życie:
Studium przypadku z XVII i XVIII wieku w Opatowie –Polsce, profesora Gershona Hunderta The Jews in a Polish Private Town: The Case of Opatow in the Eighteenth Century wspomina w jaki sposób Żydzi zdominowali życie gospodarcze kraju-
Istniały ciągłe pretensje do Żydów, że ci nie chcą dołączyć do cechów rzemieślniczych; że kontrolowali handel i ceny surowców; importowali produkty końcowe do miast, podcinając tym samym miejscowych rzemieślników; byli w zmowie i  nie kupowali od chrześcijan, przyczyniając się w ten sposób do ich całkowitego wysiedlenia z interesu, często zmuszając do przeniesienia się gdzieś indziej. Setki pisało, iż „całkowita żydowska dominacja gospodarcza w miastach jest już prawie osiągnięta”. Ponadto Żydzi całkowicie zdominowali wszystkie fazy produkcji napojów alkoholowych, łącznie z ich dystrybucją.[3]
Podobne praktyki miały miejsce nie tylko w Polsce, ale i całej Europie, bowiem Żydzi wszędzie stosowali ten sam schemat działania: zorganizowana współpraca nakierowana na zdominowanie (tam gdzie to było możliwe) gospodarek, kosztem rodzimych obywateli, w imię wspólnego żydowskiego interesu.[4] W ten sposób odbywa się to po dzień dzisiejszy [...]
*Źródła do przypisów można znaleźć w oryginalnym tekście
"